کد مطلب:369526
سه شنبه 26 بهمن 1395
آمار بازدید:390
نیایش هجدهم [1]
(2) ای خداوند، حمد باد تو را بر آن حسن تقدیر که نصیب من ساختهای و آن بلاها که از من بگردانیدهای. چنان مباد که این تندرستی که اکنون مرا ارزانی داشتهای، همه بهره من از رحمت تو باشد، تا آنچه دوست
______________________________
[1] دعای آن حضرت است به هنگامی که چیزی که از آن بیمناک بود از او دور میشد یا نیازی که داشت روا میگردید.
ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:116
میداشتهام سبب شوربختی من شود و دیگری، از آنچه من ناخوش میداشتهام به سعادت رسد.
(1) ای خداوند، اگر این تندرستی که مرا نصیب کردهای و من شب و روزم را در آن به سر میآورم نشانه بلایی باشد بر دوام یا وبالی پایدار، پس آنچه را که واپس داشتهای پیش افکن و آنچه را که پیش افکندهای واپس دار. زیرا چیزی که به فنا انجامد بس ناچیز است هر چند فراوان بود، و چیزی که به بقا انجامد بسیاری است هر چند اندک نماید. و بر محمد و خاندانش درود بفرست.
ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:118
(1)